Το έλλειμμα σοβαρής, μελετημένης πολιτικής στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής-εκπαίδευσης είναι εξόφθαλμο. Οι πρώτες εξαγγελίες και παρεμβάσεις της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης, όχι μόνο δεν το αντιμετωπίζουν, αλλά – δυστυχώς – μοιάζουν πεισματικά να το αναπαράγουν.

Η πραγματικότητα του ελλείμματος σε αριθμούς έχει ως εξής : Το 90% των παιδιών με αναπηρία και/ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στην χώρα μας, δεν ολοκληρώνουν την βασική εκπαίδευση. 

Οι ούτως ή άλλως λίγες σε αριθμό Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής (ΣΜΕΑ), στο συντριπτικό ποσοστό τους (90%) βρίσκονται στον χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, μόλις μία στις δέκα είναι στον χώρο της δευτεροβάθμιας. Το οποίον σαφώς παραπέμπει σε μια πολιτική λογική “χαμηλών προσδοκιών” έναντι των παιδιών με αναπηρία, που αντιλαμβάνεται ως επαρκή την φοίτησή τους στο δημοτικό σχολείο.